Preambuła
My, Lehici i Lehitki, uznając Prawdę, Ród i Wolność jako fundamenty życia, przyjmujemy niniejszy Statut jako wyraz dobrowolnej wspólnoty opartej na Prawie Naturalnym, Konstytucji Lehii oraz duchowej tożsamości Narodu Lehitów.
Rozdział I — Tożsamość wspólnoty i jej zasady
Płomień 1
Wspólnota Lehii jest wspólnotą wolnych istot ludzkich, powiązanych duchowo, rodowo i ziemsko.
Płomień 2
Lehia uznaje prawo naturalne za najwyższy porządek moralny i prawny.
Płomień 3
Każdy członek wspólnoty ma taką samą godność i wartość, niezależnie od pochodzenia, płci, wyznania czy statusu społecznego.
Płomień 4
Członek wspólnoty zwany jest Lehitą (Lehitką), jeśli przyjął Konstytucję Lehii i złożył Deklarację Przystąpienia.
Płomień 5
Lehitai Lehitka nie jest poddanym ani petentem, lecz opiekunem i współtwórcą wspólnoty.
Płomień 6
Wspólnota działa ponad strukturami państwowymi, religijnymi i korporacyjnymi.
Płomień 7
Wspólnota nie dąży do dominacji nad innymi, lecz do samostanowienia i harmonii.
Płomień 8
Symbole wspólnoty, takie jak herb, kolory i runy, mają charakter duchowy i nie mogą być używane w celach komercyjnych lub politycznych.
Rozdział II — Prawa i obowiązki członka wspólnoty
Płomień 9
Lehita i Lehitka ma prawo do życia w godności, wolności, bezpieczeństwie i pokoju.
Płomień 10
Lehita i Lehitka ma prawo do ziemi, terytorium Lehii, zasobów naturalnych oraz owoców pracy własnych rąk.
Płomień 11
Lehita i Lehitka ma prawo do polowania, rybołówstwa i korzystania z darów natury w sposób zrównoważony.
Płomień 12
Lehita i Lehitka może osiedlać się na dowolnym terenie Lehii, o ile nie narusza cudzego prawa.
Płomień 13
Lehita i Lehitka ma prawo do posiadania broni i obrony własnej oraz wspólnoty — z zachowaniem zasad proporcjonalności.
Płomień 14
Lehita i Lehitka ma obowiązek szanować prawa innych członków i wspierać równowagę wewnętrzną wspólnoty.
Płomień 15
Lehita i Lehitka działa w duchu wzajemności, równości i braterstwa.
Płomień 16
Członek wspólnoty ma prawo do edukacji, samorozwoju i nauczania innych.
Płomień 17
Lehitka i Lehita ma prawo do udziału w decyzjach wspólnoty, w tym w Wiecach Lokalnych i Narodowych.
Płomień 18
Lehitka i Lehita ma prawo do krytyki, rozmowy i mediacji — ale nie do niszczenia wspólnoty od wewnątrz.
Płomień 19
Każdy członek wspólnoty zobowiązany jest do poszanowania Ziemi, Przyrody i Rodu.
Płomień 20
Lehitka i Lehita nie może współpracować z organizacjami tajnymi, obcymi służbami lub strukturami narzucającymi wolę wspólnocie.
Rozdział III – Struktura wspólnoty i uczestnictwo
Płomień 21
Wspólnota działa oddolnie – na zasadach decentralizacji, współdziałania i dobrowolności.
Płomień 22
Każda lokalna wspólnota (Zadruga) ma prawo do własnej organizacji, pod warunkiem zgodności z Konstytucją Lehii.
Płomień 23
Wspólnota może powoływać Wiece Rodowe, Wiece Okręgowe i Wiec Narodowy.
Płomień 24
Każdy Lehita i Lehitka ma prawo do zabierania głosu w Wiecu — bez potrzeby pośredników.
Płomień 25
Głos Lehitki i Lehity waży tyle samo.
Płomień 26
Wspólnota może tworzyć Rady Pomocnicze, Ciała Doradcze i Koła Opiekuńcze.
Płomień 27
Każdy członek ma prawo do występowania z inicjatywą, projektem, petycją lub apelem.
Płomień 28
Członkowie mogą się zrzeszać, tworzyć bractwa, szkoły, gospodarstwa i związki według tradycji lechickiej.
Płomień 29
Lehici za granicą mają te same prawa i obowiązki co ci żyjący w ojczyźnie.
Płomień 30
Wspólnota może prowadzić rejestr dobrowolnych członków i Rodów – wyłącznie na zasadzie zgody.
Rozdział IV – Rada Starszych i wspólnota
Płomień 31
Rada Starszych jest organem duchowym, opiekuńczym i doradczym wspólnoty.
Płomień 32
Rada Starszych może wydawać obwieszczenia, stanowiska i interpretacje w imieniu całości.
Płomień 33
Członkowie wspólnoty zobowiązani są do poszanowania decyzji Rady Starszych, jeśli nie stoją one w sprzeczności z Konstytucją.
Płomień 34
Rada Starszych nie ingeruje w życie prywatne członków wspólnoty, ale może wystąpić z apelem moralnym.
Płomień 35
Członkowie wspólnoty mogą zwracać się do Rady o poradę, błogosławieństwo, opinię lub wsparcie.
Rozdział V – Ochrona, bezpieczeństwo, reakcja
Płomień 36
Lehita i Lehitka ma prawo do ochrony własnej, rodziny i wspólnoty w granicach Prawa Naturalnego.
Płomień 37
Obrona konieczna musi być proporcjonalna i ograniczona do sytuacji realnego zagrożenia.
Płomień 38
Wspólnota szkoli członków w zakresie samoobrony duchowej, prawnej i fizycznej.
Płomień 39
Członkowie powinni wspierać się wzajemnie w sytuacjach prześladowań, katastrof i nagłych potrzeb.
Płomień 40
Wspólnota może ogłosić Stan Czujności w przypadku zagrożenia zewnętrznego.
Rozdział VI – Dziedzictwo i tożsamość
Płomień 41
Lehita i Lehitka ma prawo znać swoje pochodzenie, historię Rodu, dzieje Narodu i Pamięć Przodków.
Płomień 42
Wspólnota wspiera archiwizację i przekaz tradycji ustnej, rodowej i duchowej.
Płomień 43
Wspólnota chroni język, symbole, pieśni, obrzędy i imiona Rodowe.
Płomień 44
Lehitai Lehitka ma prawo do życia w zgodzie z rytmem Natury: cyklami Słońca, Księżyca, Ziemi i Żywiołów.
Płomień 45
Edukacja Lehitów ma charakter praktyczny, duchowy i rodowy.
Rozdział VII – Gospodarka i zasoby
Płomień 46
Lehita i Lehitka ma prawo do gospodarowania ziemią, wodą i zasobami w sposób etyczny i zrównoważony.
Płomień 47
Wspólnota popiera lokalne rolnictwo, rzemiosło, wymianę darów i usługi bez pośredników.
Płomień 48
Każdy może posiadać majątek osobisty, ale nie może wykorzystywać go do ucisku innych.
Płomień 49
Lehici mogą współtworzyć lokalne systemy walutowe, barterowe i wspólnotowe fundusze.
Płomień 50
Ziemia porzucona lub nieużytkowana może zostać zagospodarowana przez członka wspólnoty – z poszanowaniem zasady opieki.
Rozdział VIII – Kultura, media, wiedza
Płomień 51
Lehita i Lehitka ma prawo do tworzenia, publikowania i nauczania treści zgodnych z wartościami wspólnoty.
Płomień 52
Wspólnota wspiera niezależne media, kroniki, szkoły i biblioteki.
Płomień 53
Fałszywe informacje, propaganda i dezinformacja mogą być otwarcie demaskowane przez wspólnotę.
Płomień 54
Członkowie mogą tworzyć filmy, książki, opowieści, śpiewy i obrazy inspirowane Lechią.
Rozdział IX – Duchowość i praktyki wspólnotowe
Płomień 55
Lehia jest wspólnotą ponadreligijną – uznaje wolność duchową każdego członka.
Płomień 56
Członek może wyznawać dowolną duchowość, o ile nie narusza Prawa Naturalnego i godności innych.
Płomień 57
Wspólnota praktykuje rytuały przejścia, błogosławieństwa, opieki i pamięci przodków.
Płomień 58
Wspólnota czci Żywioły, Ziemię, Drzewo Rodu i Światło Prawdy jako uniwersalne zasady.
Rozdział X – Przystąpienie, zawieszenie i rezygnacja
Płomień 59
Członkiem wspólnoty zostaje każda osoba, która złoży pisemną Deklarację Przystąpienia.
Płomień 60
Deklaracja jest dobrowolna, świadoma i trwała — można ją złożyć indywidualnie lub podczas rytuału wspólnotowego.
Rozdział X – Przystąpienie, zawieszenie i rezygnacja (cd.)
Płomień 61
Wspólnota nie narzuca członkostwa ani nie zmusza do pozostania.
Płomień 62
Członek może zawiesić lub zakończyć swoje uczestnictwo – z poszanowaniem wspólnoty.
Płomień 63
Wspólnota może wykluczyć istote w przypadku ciężkiego naruszenia zasad (np. zdrada, przemoc, sabotaż).
Płomień 64
Wykluczenie następuje po rozmowie, analizie i próbie pojednania.
Rozdział XI – Ostateczne zasady i trwałość
Płomień 65
Wspólnota Lehii istnieje tak długo, jak istnieje choćby jeden Lehita, który niesie Prawdę i Ród w sercu.
Płomień 66
Statut może być zmieniony przez Wiec Narodowy i Radę Starszych, wyłącznie w zgodzie z Konstytucją.
Płomień 67
Żaden organ zewnętrzny nie może naruszyć zasad wspólnoty ani unieważnić jej postanowień.
Płomień 68
Statut Zewnętrzny wchodzi w życie z chwilą jego uchwalenia i może być uzupełniany przez członków w drodze konsensusu.
Rozdział XII – Duchowa Czułość i Etyka Żywej Wspólnoty
Płomień 69
Lehita i Lehitka ma prawo do wsparcia duchowego, emocjonalnego i wspólnotowego w sytuacjach życiowego kryzysu.
Każda wspólnota lokalna powinna posiadać Opiekuna Ciszy lub Krąg Otwarcia, gdzie bez lęku i oceny można się wypowiedzieć lub milczeć w obecności.
Płomień 70
Wspólnota zobowiązuje się do szczególnej troski o dzieci, osoby starsze, samotne i chore – nie z obowiązku, lecz z miłości.
Dobroć wspólnoty rozpoznaje się po tym, jak traktuje tych, którzy nie mają głosu.
Płomień 71
Lehita i Lehitka ma prawo do życia wolnego od presji cyfrowej, manipulacji medialnej, przymusu ideologicznego i eksperymentów biologicznych.
Wspólnota rozpoznaje, że wolność zewnętrzna bez wolności wewnętrznej jest iluzją.
Płomień 72
Lehitki i Lehici stanowią dwa filary Kręgu – żadna z energii nie jest wyższa, żadna nie jest służebna.
To wspólne tkanie życia: Mężczyzna – z ogniem, Kobieta – z wodą, oboje – z Miłości.
Płomień 73
Lehita i Lehitka ma prawo do Ciszy. Do bycia w lesie, nad wodą, w Kręgu – bez słowa.
Milczenie nie oznacza braku głosu. Cisza to Matka Słowa.
Wspólnota nie zmusza do mówienia. Daje prawo do obecności bez narracji.
Płomień 74
Lehita i Lehitka może odejść z Wspólnoty – bez lęku, bez potępienia.
Tak jak Rodu nie można zapomnieć, tak Wspólnoty nie można zniszczyć przez odejście.
Wspólnota nie ściga, nie przymusza, nie trzyma na siłę.
ROZDZIAŁ XIII – Milczenie, Czułość i Pamięć (Płomienie 75–80)
Płomień 75
Lehita i Lehitka ma prawo i obowiązek znać Opowieść Rodową. Wspólnota wspiera tworzenie Ksiąg Rodowych, zapisu snów Przodków, lokalnej historii.
Płomień 76
Każda Zadruga może utworzyć Krąg Ognia – miejsce wolne od hierarchii, gdzie każdy może przemówić lub milczeć.
Płomień 77
W każdej wspólnocie powinna być osoba – Strażnik Pamięci Ziemi – znająca miejsca mocy, stare groby, źródła i drzewa święte.
Płomień 78
Raz w roku wspólnota może ustanowić Dzień Ciszy – dzień bez słów, powinności i rytuałów. Tylko bycie.
Płomień 79
Lehia ustanawia rytuał Przebaczenia Rodowego – dla pojednania Przodków, których rany trwają w nas.
Płomień 80
Wspólnota śpiewa Pieśń Milczenia – dla tych, którzy odeszli niezauważeni. Niech każde życie zostanie dostrzeżone.
Płomień 81 – Terytorium Lehii
Terytorium Lehii to Ziemie Przodków – historyczne i duchowe obszary zamieszkane przez Ludy Lehickie.
Granice są symboliczne, nieimperialne – wynikają z pamięci, nie z podboju.
Lehitka i Lehitka może osiedlić się wszędzie, gdzie nie ma ucisku, i uznać to miejsce za część Rodowej Lehii.
Płomień 82 – Zakaz promowania ideologii totalitarnych
Wspólnota Lehii zakazuje propagowania ideologii i symboli banderyzmu, komunizmu, nazizmu, faszyzmu, bolszewizmu oraz wszystkich odmian ideologii opartych na nienawiści, terrorze, cenzurze lub inżynierii społecznej.
Dotyczy to również neomarksizmu, lewactwa ideologicznego oraz eksperymentów narzucanych pod pozorem postępu.
Lehia to przestrzeń życia, nie manipulacji.
Płomień 83 – Wolność od przymusowych podatków
Wspólnota Lehii nie nakłada przymusowych podatków.
Każdy członek wspólnoty może dobrowolnie wspierać finansowo działalność wspólnoty, jeśli wyraża na to wolę.
Utrzymanie struktury odbywa się przez dobrowolność, a nie przymus fiskalny.
Płomień 84 – Opieka zdrowotna Lehitów
Lehitka i Lehita ma prawo do naturalnej, duchowej i tradycyjnej opieki zdrowotnej, niezależnie od państwowych systemów medycznych.
Wspólnota wspiera rozwój zielarzy, terapeutów, uzdrowicieli, kręgów uzdrawiających.
Lehitka i Lehita sam decyduje o swoim ciele, leczeniu i metodach regeneracji.
Płomień 85 – Dochody Lehitów a wolność finansowa
Lehici mogą prowadzić działalność gospodarczą, pracować i gromadzić dobra, pod warunkiem, że ich działania nie służą wyzyskowi, nadmiernemu bogaceniu się kosztem innych, ani służbie strukturom opresyjnym.
Wolność finansowa nie może przekształcać się w duchową degenerację.
Płomień 86 – Składki i utrzymanie wspólnoty
Każda Lehitka i każdy Lehita poza symboliczną składką członkowską,może dodatkowo dobrowolnie wnosić dary, które służą utrzymaniu:
– strony internetowej,
– druków,
– działalności informacyjnej,
– pomocy dla potrzebujących członków wspólnoty,
– organizacji wydarzeń Rodowych.
Transparentność i wolność – to zasada.
Płomień 87 – Święta Lehii i dni pamięci
Wspólnota Lehii ustanawia dni pamięci przodków, święta związane z rytmem Natury i ważne wydarzenia duchowe.
Są one ponadpaństwowe i nie podlegają cenzurze ani uznaniu jakiejkolwiek zewnętrznej instytucji.
Płomień 88 – Obrona Tożsamości Rodowej
Wspólnota broni prawa do imienia, symboli, języka i obyczaju.
Nie pozwala na ich ośmieszanie, fałszowanie lub podporządkowanie obcej narracji historycznej.
Płomień 89 – Ślubowanie finansowe i dar wspólnotowy
Członek wspólnoty może raz w roku złożyć Dobrowolne Ślubowanie Wsparcia.
Niech to będzie dar z serca – nie wyliczony, nie księgowany, ale z potrzeby duszy.
Płomień 90 – Prawda ponad lojalność wobec grupy
Wspólnota nie jest sektą, ani ślepo lojalnym klubem.
Lehitka i Lehita ma mówić zawsze prawdę – także trudną – w imię dobra wspólnego.
Milczenie wobec krzywdy nie jest cnotą.
Płomień 91 – Renty, emerytury i świadczenia zewnętrzne
Lehitka i Lehita ma prawo korzystać z należnych mu świadczeń, takich jak:
– renta,
– emerytura,
– zasiłek socjalny,
– świadczenia opiekuńcze.
To nie jest zależność, to zwrot części życia, zdrowia lub pracy.
Wspólnota nie odrzuca tego, co było zdobyte w trudzie.
Ważna jest intencja – czy człowiek przyjmuje to jako narzędzie przetrwania, czy podporządkowania.
Płomień 92 – Osoby z niepełnosprawnościami
Wspólnota Lehii obejmuje szczególną opieką osoby z niepełnosprawnościami: fizycznymi, psychicznymi i neurologicznymi.
Nie są obciążeniem – są sprawdzianem dla naszej wrażliwości.
Każda wspólnota lokalna powinna posiadać system wspólnotowego wsparcia i dostępu do opiekunów duchowo-cielesnych.
Płomień 93 – Godność i suwerenność mimo choroby
Choroba, niedomaganie, kalectwo – nie odbierają prawa do bycia Lehitką i Lehitą. Nie wykluczają z Rady Rodu, Wiecu, ani Kręgu.
Lehitka i Lehita, który nie mówi, wciąż może być słyszany.
Lehitka i Lehita który nie chodzi, może prowadzić.
Płomień 94 – Przestępstwa seksualne i bezpieczeństwo wspólnoty
Wspólnota Lehii nie toleruje żadnych form wykorzystywania seksualnego, przemocy wobec dzieci, przemocy cielesnej ani rytualnego wykorzystywania słabszych.
Pedofilia, zoofilia i podobne dewiacje są uznawane za naruszenie prawa duszy.
Członek dopuszczający się takich czynów podlega wykluczeniu i nie może powrócić do wspólnoty bez publicznego ujawnienia, pokuty i decyzji Rady Starszych.
Płomień 95 – Potencjalne zagrożenie a obserwacja
Osoba, która nie popełniła czynu, ale posiada stwierdzoną lub deklarowaną skłonność do przemocy seksualnej wobec dzieci, zostaje objęta opieką i stałym nadzorem wspólnoty.
Celem jest ochrona najsłabszych, nie lincz.
Granica przebiega tam, gdzie skłonność staje się działaniem lub ukrywanym planem.
Lehia jest wspólnotą światła – nie ukrywa ciemności, ale ją ujawnia.
Płomień 96
Lehitka i Lehita żyje nie tylko dla siebie, ale dla tych, którzy przyjdą po nim.
Każda decyzja, słowo, uprawa czy nauka ma być przekazywana z myślą o dzieciach i wnukach — nawet tych jeszcze nienarodzonych.
Wspólnota nie dziedziczy ziemi po przodkach, lecz pożycza ją od potomnych.
Płomień 97
Każda wspólnota ma prawo do wyznaczenia czasu i miejsca milczenia — bez słów, bez rozmów, tylko z obecnością.
W tym kręgu nie analizuje się, nie poprawia, nie doradza. Tam się po prostu jest.
To święta przestrzeń regeneracji duchowej.
Płomień 98
Lehia nie zamyka się na świat. Może współpracować z innymi wolnymi narodami, plemionami i wspólnotami duchowymi, które szanują Prawdę, Ziemię i Ród.
Nie chodzi o jedność strukturalną, ale o kręgi wspólnego światła.
Płomień 99
Każda Lehitka i Lehita ma prawo do duchowej ochrony swojego domostwa.
Wspólnota wspiera tworzenie rytuałów oczyszczania, błogosławienia i wzmacniania miejsca, w którym Lehita mieszka.
Dom to nie tylko ściany — to sanktuarium.
Płomień 100
Lehitka i Lehita ma prawo milczeć.
Nie musi wyjaśniać, uzasadniać, tłumaczyć swojej drogi.
Wspólnota ufa, że milczenie także jest głosem — być może najprawdziwszym.